دهه شصت هجری شمسی در ایران ،با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی ،اقتصادی ایران ،جزء سال های خاص در تاریخ ایران هست
در این نوشته از نگاه یک فرد متولد دهه ی شصت ،به این سال ها نگاه میکنیم

من اوسط دهه ی شصت توی یک محله متوسط در تهران به دنیا آمدم،دو سال اول عمرم،ایارن درگیر جنگ با عراق بود،گرچه تهران رو خطری تهدید نمیکرد اما همه جا تب و تاب جنگ بود
توی یک بیمارستان دولتی و بدون تشریفات اضافی به دنیا آمدم.یک پسر تازه متولد شده همانند هزاران نفر دیگری که در این سال ها به دنیا آمده بودند
پدر و مادر ها دردسر خرید لباس و وسایل را برای نوزادشون نداشتند!!!چون ازاین نوزاد قرار بود به رسم اون سال ها از لباس بچه ی قبلی خانواده استفاده کند.به همین دلیل در آن سالها دیدن پسر دهه با لباس صورتی دخترانه خیلی عجیب نبوده است

هر سال که بزرگتر میشدم از لوازم خواهر یا برادر بزرگترم استفاده میکردم!
در آن سال ها به علت بالا رفتن هزینه های زندگی در قشر متوسط جامعه و نیاز جامعه به حضور زنان در بازار کار،مادران هم به سر کار می رفتند.
و نگهداری کودکان معمولا بر عهده مادربزرگ یا پدر بزرگ ها بود،گاهی هم از مهد کودک ها استفاده می شد
من هم طبق همین رسم در خانه ی مادر بزرگ و پدر بزرگم دوران کودکی را تا قبل از پیش دبستانی طی کردم
با تمام جذابیت ها و مهربانی های مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها

مقطع پیش دبستانی و آمادگی دهه شصت هم با دوره ها ی زمانی دیگه در ایران متفاوت بوده است . اکثر این مکان ها بصورت نیم روز از نونهالان نگه داری میکردند.با برنامه های جذاب برای کودکان
که البته نسبت به استاندارد های امروز آموزشی ،کسل کننده محصوب میشده است!

و اما مدرسه ها در دهه شصت شامل کلاس های پر جمعیت 40 تا پنجاه نفری و متراژ 20 تا سی متری میشده است
معلم ها میان سال و اکثرا بد اخلاق بوده اند و تفکر غالب در مدرسه های ایران در این دهه تفکر مذهبی و انقلابی رادیکال بود

(این مطلب در حال تکمیل شدن هست)